- το τέλος ενός ταξιδιού μου αφήνει την ίδια πικρή γεύση με το τέλος ενός μυθιστορήματος
- ξεχνάω ό, τι δε μου αρέσει
- αργώ να το καταλάβω όταν κάποιος μου συμπεριφέρεται με κακία, τόσο που αιφνιδιάζομαι όταν συμβαίνει αυτό:το Κακό είναι κατά κάποιο τρόπο εξωπραγματικό
- αρχειοθετώ
- ο συναγωνισμός δε με κεντρίζει
- προτιμώ να πλήττω μόνος μου παρά με συντροφιά
- τριγυρίζω σε άδειους χώρους και τρώω σε θλιβερά εστιατόρια
- θεωρώ ότι το καλύτερο μέρος μιας κάλτσας είναι η τρύπα
- γουστάρω τους παράξενους ανθρώπους. Συμπάσχω με τους δυστυχισμένους
- αισθάνομαι πιο άνετα με τους γέρους παρά με τους νέους
- αναρωτιέμαι τι στάση θα κρατούσα αν με βασάνιζαν
- χαίρομαι όταν είμαι χαρούμενος, λυπάμαι όταν είμαι λυπημένος, αλλά θα μπορούσα να χαίρομαι όταν είμαι λυπημένος και να λυπάμαι όταν είμαι χαρούμενος
- δεν έχω μετανιώσει ποτέ που ταξίδεψα μόνος, αλλά μου έχει συμβεί να μετανιώσω που ταξίδεψα με παρέα
- δε βλέπω αυτό που μου λείπει
- έχω κι άλλο να σκάψω μέσα μου. Βλέπω τέχνη εκεί που οι άλλοι βλέπουν πράγματα
- δε νοσταλγώ ούτε την παιδική μου ηλικία ούτε την εφηβεία μου ούτε τη συνέχεια
- η ζωή μου φαίνεται ατέλειωτη
- δε θέλω να είμαι άρρωστος ούτε μέσα στη φύση
- δε φλερτάρω ναζιάρες
- με ελκύουν οι γυναίκες που είναι γενναιόδωρες σε χρόνο, σε χαμόγελα, σε κουβέντες, σε τρυφερότητα και σε σωματικό πόθο
- βρίσκω τη φύση λιγότερο φιλόξενη από την πόλη
- ζω μέσα σε ένα αίσθημα αποτυχίας παρ'όλο που συνήθως δεν αποτυγχάνω σε ό, τι αναλαμβάνω
- η αγάπη με αγνοεί
( κομμάτια κι αποσπάσματα από την Αυτοπροσωπογραφία του Εντουάρ Λεβέ, εκδ. opera)
