Γιώργης Παυλόπουλος Πού είναι τα πουλιά;

Το μοναδικό ποίημα του Γιώργη Παυλόπουλου, ένας ύμνος στην ελληνική φύση, κυρίως όμως ένας ύμνος στην ελληνική γλώσσα και στα σμήνη της των σπάνιων, αποδημητικών  λέξεων, που σιγά σιγά χάνονται, είδη υπό εξαφάνιση. Πού είναι τα πουλιά; Ατσάραντοι και λιάροι κι' αητομάχια συκοφάγοι και κατσουλιέρες και κοτσύφια τσουτσουλιάνοι και τσαλαπετεινοί και τσόνοι καλημάνες και καλατζάκια και τσιμιάλια τσιπιριάνοι και τσικουλήθρες και σπέντζοι τετεντίτσες και τουρλουμπούκια και κίσσες καλοκερήθρες και σηκονούρες και ασπροκόλια μπεκανότα και δοδόνες και κολοτριβιδόνες ξυλοτρούπιδες και σπίγγοι και τρουποφράχτες κοκκινονούρες και τρυγονόλιαροι και μυγουσάκια γαϊταρίθια κα σβουρίτζια κα σγουρδούλια θεοπούλια και μυγούδια και σπίνοι; Πού είναι ο κοκκινολαίμης; Πού είναι τα παπιά; Κρινέλια και γερμάνια και ψαλίδες ξυλόκοτες και μπάλιζες και σουγλοκόλια γερατζούλια και ντελίδες και μαυρόπαπα ψαροφάγοι και τουρλίδες και ζαγόρνα λαγοτουρλίδες και τσιλιβίδια και βουτουλάδες; Πού είναι ο Μολοχτός κι' ο Πάπουζας; Η Αβοκέτα κι' ο Καλαμοκανάς; Πού είναι οι συκοπούλες οι βουλγάρες κι' οι σιταρίθρες τα βατοπούλια τα κουφαηδόνια κι' οι αερογάμηδες οι φάσες και οι σπαθομύτες τα κιρκινέζια κι' οι χαλκοκουρούνες; Πού είναι ο μπούφος ο χουχουλόγιωργας κι' ο κούκος ο νυχτοκόρακας ο γκιόνης κι' ο καράπαπας; Πού είναι τα ξεφτέρια τα γεράκια και οι αετοί; Πού είναι ο Ντρένιος ο Καλογιάννης και ο Μπέτος; Πού είναι οι Μαυροσκούφηδες;