για ό, τι δε φαίνεται στα βιβλία αλλά υπάρχει... " Όποια πόρτα και να ανοίξεις, καμιά δεν είναι η έξοδος αλλά η είσοδος. Βυθίζεσαι όλο και και βαθύτερα. Να είσαι ευτυχισμένος που έχεις πού να βυθιστείς". (Dragan Velikic)
Τετάρτη 13 Μαΐου 2015
Κυριακή 10 Μαΐου 2015
Τίτος ο ηδύς
Σ' αγαπώ Τίτο για το πορτοκαλί πουκάμισο για το κόκκινο χαμόγελο για τα μαύρα μάτια για το κόκκινο κεφάλι.
Τίτος Πατρίκιος
Εγώ δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις, αυτός που ξέρεις
δεν είμαι μόνο αυτός που θα' πρεπε να μάθεις.
Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου κάπου τη χρωστάω,
αν σ' αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου
σ' αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι,
αν σου μιλήσει μια λέξη μου
σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι -
θ' αναγνωρίσεις τ' άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου;
θα βρεις τις πατημασιές μου μες σε μυριάδες χνάρια;
θα ξεχωρίσεις την κίνησή μου μες στη ροή του πλήθους;
Είμαι κι ό,τι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι -
τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες μου πράξεις, οι πεθαμένες σκέψεις.
γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου.
Είμαι ό, τι δεν έχω γίνει ακόμα-
μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος/
Είμαι ό,τι πρέπει να γίνω-
γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν.
Μη με γυρέψεις αλλού
μονάχα εδώ να με γυρέψεις
μόνο σε μένα.
(Από τη συλλογή Τέλος του καλοκαιριού 1953)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)